بهبود اوتیسم با استفاده از شیر شتر

خلاصه
در این مطلب گزارشی از پسر بچه‌ای که در سه سالگی مبتلا به اختلال طیف اوتیسم شد و اثرات استفاده از شیر شتر بصورت روزانه بر روند درمان و بهبود این کودک ارائه می‌شود. این کودک در ۹ سالگی شروع به نوشیدن نصف فنجان شیر شتر در روز کرد و متوجه بهبود در علائم اولیه شد. مصرف منظم شیر شتر در ۶ سال متوالی (۲۰۱۳-۲۰۱۷) همراه با بهبود علائم بیماری بوده است. این روند درمانی یک نقشه راه برای بررسی روند درمان بیماران اختلال طیف اوتیسم خواهد بود.
مقدمه
پسر بچه‌ای که مورد آزمایش قرار گرفته است، همانند سایر نوزادان تمامی مراحل رشد را به‌خوبی طی کرده و علائمی از اوتیسم در او وجود نداشته است؛ اکثر ویژگی‌هایی که یک نوزاد در تمام مراحل رشد خود باید طی کند در این بچه نیز مشاهده شده است.

بروز بیماری اوتیسم

درست قبل از اینکه این پسربچه وارد سه سالگی شود توسط پزشکان یک فرد مبتلا به اوتیسم تشخیص داده شد. او به مدت ۱۵ تا ۱۸ ماه زبان گفتاری و توجه خود را از دست داد. پیدایش ویژگی‌هایی همچون پیش‌فعالی، حساسیت به صدا و دلبستگی زیاد به اشیاء و آب در کنار عدم ارتباط با هم‌سن و سالان خود و روحیه پرخاش‌گرایانه سبب اخراج وی از دو مهد کودک شد. همانند بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم، عدم تحمل غذا و حساسیت به آنها، شرایط پوستی، تأخیر پردازش صداها، تأخیر پردازش گفتاری، یبوست و اختلال متناوب (تیک داشتن) در این پسربچه نیز مشاهده می‌شد.

تشخیص قطعی بیماری

پس از تشخیص قطعی بیماری، او مورد آزمایشات لازم قرار گرفته و تست‌هایی از جمله: ارزیابی عصبی، تست‌های شنوایی، آزمایشات کامل فیزیکی، آزمایش مدفوع برای بررسی آمینو اسید، اسیدهای اورگانیک و انگل‌های روده روی او صورت گرفت. تست‌های آزمایشگاهی شامل آزمایش کامل خون، پروفایل متابولیک و آزمایشاتی برای ایموگلوبین‌ها و نشانگرهای التهابی است. علاوه‌بر این آزمایشات، این کودک برای مدت ۱۵ ماه واکسیناسیون منظم دریافت کرد.
پس از آزمایشات، پسربچه در یک دوره درمانی در خانه تحت نظر یک سازمان نظارت رفتاری برای مدت زمان ۳۵ الی ۴۰ ساعت در هفته ثبت نام شد؛ همچنین اون باید در هفته سه ساعت گفتار درمانی و نیز دو ساعت کار درمانی را طی می‌کرد.
رژیم غذایی
رژیم غذایی این کودک برای مدت دو سال، شامل غذاهایی با گلوتن و بدون کازئین بود که محدودیت در مصرف شکر، مخمر و آجیل را شامل می‌شد. داروهای او شامل داروهای ضد ویروسی (فامسیکلوویر، والاسیکلوویر) و داروهای ضد قارچ (نایساتین، کتوکونازول، آمفوتریسینB)، بازدارنده‌های بازجذب سروتونین (SSRIs، سیتالوپرام، اسکلیتوپرام) و داروهای کاهش فشار خون (گوانفاسین) برای کاهش پیش‌فعالی و پرخاشگری است.این داروها، روزانه استفاده می‌شوند و اغلب یک بار برای مشاهدات دقیق‌ به آن اضافه می‌شود که بنظر سودمند است. تأثیر ترکیب داروها در پیشرفت پسربچه مشهود بوده است. تا سن ۵ سالگی، کودک سخت‌کوشی نشان می‌داد که در حال بهبود قابل توجهی بود، آزمون آمادگی مهدکودک را پشت سر گذاشت و بهمراه یک ممدکار سایه وارد یک مدرسه عمومی شد.درمان ABA، به سه ساعت در هفته کاهش یافت. او بعدها به یک مدرسه مخصوص کودکان پیش‌فعال فرستاده شد که جلسات مهارت‌های اجتماعی در آن برگزار می‌شد. تکالیف مدرسه او در سطح بالاتری همانند پیش‌بینی به استثناء دست‌خطش انجام می‌پذیرفت. اگرچه او به نظارت متناوب نیاز داشت، اما نمرات رفتار شناختی او بالاتر از حد متوسط بود.او همچنان برای ارتباط چشمی صحیح تلاش می‌کرد و مکالمات او دوست‌داشتنی‌تر از قبل شد، ضمن اینکه او نگاه متفکرانه‌تری نسبت به قبل پیدا کرده بود؛ او باهوش و دوست‌داشتنی بود و از ارتباطات اجتماعی با دوستانش لذت می‌برد. جالب توجه است که بعد از استفاده از محصولات لبنی در سن ۷ سالگی توانست خیلی از علائم خود را گسترش دهد. اگرچه دو سال از تشخیص اوتیسم گذشته بود، او هنوز از مصرف محصولات لبنی اجتناب می‌کرد و مصرف شکر خود را پایین نگه می‌داشت.باوجود پیشرفت قابل توجه، این پسر بچه در سن ۹ سالگی شروع به مسائل رفتاری قابل توجه کرد: پیش‌فعالی ناگهانی، بی‌اعتنایی، بهم خوردن زبان محاوره و از دست دادن نظم درونی از جمله این موارد بود. این علائم زمانی که بیش از دو تا سه ساعت از وقتی که چیزی نخورده بود می‌گذشت، تشدید می‌شد. بنظر نمی‌رسید اضافه کردن داروها کمکی به وضعیت وی کند.

درمان با شیر شتر

در اکتبر ۲۰۰۷، دو هفته قبل از تولد ۱۰ سالگی پسربچه، او اولین نیم فنجان از شیر شتر را نوشید. مادر این پسر بدلیل مطالعاتی که بر روی شیر شتر داشته است، شروع به درمان کودک خود با این محصول لبنی نمود. او از شیر برای تقویت سیستم ایمنی پسرش استفاده کرد. در سال ۲۰۰۶، گزارشاتی به تاریخ ۲۰۰۵ توسط دکتر Reuven درباره چندین کودک مبتلا به اختلال طیف اوتیسم که به شیر شتر واکنش مثبت داده بودند، منتشر شد.

مشورت با دکتر

پس از آن، مادر این پسر ضمن مشورت با دکتر متخصص و حصول اطمینان از عواقب مصرف شیر شتر، شروع به دادن این محصول به پسر خود کرد. بنابراین یکی از پزشکان این پسر، نامه‌ای را مبنی بر نیاز او به شیر شتر امضاء کرد. شیر شتر برای آزمایش باکتری در دمای ۲۰- درجه سانتیگراد نگهداری می‌شد و سپس مورد مصرف قرار می‌گرفت.پس از مصرف شیر شتر، پسربچه پیشرفت قابل توجهی در رفتارهای خود از جمله تماس چشمی، ارتباط، بیان احساس (من واقعاً دوستت داردم) و نظم درونی داشت. او بعد از صرف صبحانه کفش‌های خود رو جفت کرد، در همان زمان که مشغول حرف زدن بود، کیفش را آماده کرد و برای رفتن به مدرسه آماده شد.او به مصرف روزانه ۴ اونس شیر شتر ادامه داد و این قضیه بهبود سریع رفتار و برنامه‌های او را نیز به همراه داشت. برای مثال، هنگام عبور از خیابان هر دو سمت را مورد بررسی قرار می‌داد. رفتارهای غلط او متوقف شد و پروتئین‌های مکرری که برای او تجویز می‌شد، دیگر مورد نیاز او نبودند.

بهبود قابل ملاحظه

در عرض سه هفته، بهبود قابل ملاحظه‌ای در وضعیت نرمی و سلامت پوست او نیز احساس شد. با افزایش مقدار شیر مصرفی به ۸ اونس در روز، تغییرات ظاهری در صورت و حرکت ناگهانی در یک دست مشاهده شد که سبب کاهش میزان مصرف به همان مقدار قبلی گردید. زبان عملگرا و گفتاری او بسیار بهبود پیدا کرد و دیگر مهارت‌های آکادمیک او نیر در بالاتر از حد متوسط قرار گرفت.جالب است بدانید، قطع مصرف شیر شتر در چندین مقطع سبب ناپایداری رفتاری و فیزیولوژیکی شد.درست قبل‌از اینکه او ۱۲ ساله شود، برای دو هفته پسر و مادرش از هم جدا بودند، در این مدت مصرف شیر شتر پسر قطع شد، تا جایی که مسئولان مدرسه به فکر تعویض کلاس او و بردنش به کلاس‌های ویژه افتادند. ظرف ۲۴ ساعت و پس از مصرف دوباره شیر شتر، رفتار او به سطح خوب بازگشت. از سن ۱۲ تا ۱۶ سالگی (سن کنونی) او به مصرف شیر شتر در کنار برخی از داروها ادامه می‌دهد. شیر شتر مزایای قابل توجه و پایداری برای سلامت و عملکرد بیماران مبتلا به اوتیسم ارائه می‌ٔدهد. می‌توان گفت: در کنار داروها و رژیم‌های غذایی، شیر شتر می‌تواند به مدیریت موفق این بیماری کمک کند.
جمع‌ بندی
شیر شتر دارای پروتئین‌های محافظ سرشار از آنزیم‌های ضدباکتری و ایموگلوبین‌هایی است که برای سیستم ایمنی بدن لازم و مفید است. این محصول می‌تواند خیلی از موارد ازجمله بهبود مهارت‌های رفتاری که والدین کودکان مبتلا به اوتیسم قصد دارند با کلاس‌های درمانی هزینه‌بر و داروهای گران‌قیمت درمان کنند را پوشش می‌دهد.علاوه‌بر اینکه این محصول دارای تاریخچه درمانی متعددی است و از گذشته در کشورهای خاورمیانه و آفریقایی برای درمان مورد استفاده قرار می‌گرفت.
توجه
این مقاله توسط خانم آدامز مادر یک پسر بچه مبتلا به اوتیسم شرح داده شده است.

منبع: مجله پزشکی ویوان

مجله پزشکی